Φορτίo κινδύνου

ADR (Φορτίo κινδύνου)

ADR σημαίνει η ευρωπαϊκή συμφωνία επικίνδυνων εμπορευμάτων. Περιλαμβάνει διατάξεις για την οδική κυκλοφορία σχετικά με τη συσκευασία, στερέωση φορτίου και την επισήμανση των επικίνδυνων υλικών.

O όρος

ADR είναι η συντομογραφία για το « Accord européen relatif au transport international des marchandises dangereuses par route» σε Ελληνικά « Eυρωπαϊκή συμφωνία για τις διεθνείς οδικές μεταφορές επικίνδυνων εμπορευμάτων». Η διεθνής όρος ADR είναι τόσο διαδεδομένo στον κλάδο των μεταφορών, που σχεδόν ο καθένας το σε κάθε χώρα.

Iστορία

Η συμφωνία εγκρίθηκε στη Γενεύη το 1957, αλλά εφαρμόστηκε το τέλος του Ιανουαρίου 1968. Είναι προσαρμοσμένο με τις τελευταίες τεχνικές και νομικές διαπιστώσεις κάθε δύο χρόνια. Μέλη σήμερα είναι όλες οι χώρες της ΕΕ, το ADR επικυρώνεται από τον κανονισμό της ΕΕ. Επιπλέον, ααρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες εντάχθηκαν στην συμφωνία και το Μαρόκο, η Τυνησία και ορισμένα κράτη της Κεντρικής Ασίας που ήταν στο παρελθόν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Συνολικά, η συμφωνία ADR έχει σήμερα 48 κράτη-μέλη (από 6/2017).

Oι διατάξεις

Κάθε οδηγός φορτηγού που μεταφέρει επικίνδυνα εμπορεύματα, χρειάζεται ένα δελτίο κινδύνου, η επίσημη ονομασία είναι «άδεια ADR». Ισχύει για πέντε χρόνια και στη συνέχεια αυτόματα λήγει εάν δεν ανανεωθεί πριν από το τέλος. Για το σκοπό αυτό, ο οδηγός πρέπει να παρακολουθήσει επιμορφωτικά μαθήματα

Κάθε εταιρεία που μεταφέρει τακτικά επικίνδυνα υλικά, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον έναν σύμβουλο. Είναι υπεύθυνος για την εξασφάλιση, ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις που αφορούν επικίνδυνα υλικά, τηρούνται.

Κάθε φορτηγό που μεταφέρη επικίνδυνο φορτίο χρειάζεται ειδικό εξοπλισμό. Αυτές περιλαμβάνουν τις προειδοποιητικές πορτοκαλί πινακίδες, κράνος και προστατευτικά γυαλιά και δύο πυροσβεστήρες.